Guía para publicar

Elixir unha revista supón seleccionar a que maximice as posibilidades de publicación do manuscrito.

1. Enumerar o campo de estudo da investigación e as materias coas que se relaciona

2. Buscar revistas relacionadas con eses campos

• Revisar a bibliografía utilizada na investigación pode proporcionar pistas das revistas que publican nesas áreas temáticas
• Facer unha búsqueda temática na Web of Science e en Scopus
• Consultar as  bases de datos de referencia na nosa especialidade
• No Journal Citation Reports e no Scopus Compare Sources podemos facer diferentes comparativas entre revistas dunha mesma categoría temática
• ​Acudir a buscadores de revistas onde publicar como Journals Directory ou de editoriais como Springer, Elsevier, Wiley... 
• Consultar bases de datos de publicacións periódicas como Ulrich's Web e Latindex

3. Consultar ferramentas para a selección de revistas onde publicar

• JournalGuide: ferramenta que emprega a perspectiva das whitelists para a avaliación de publicacións seriadas, indizando coñecidas revistas de calidade e proporcionando información sobre a súa cobertura, canto tarda en revisar e publicar artigos, onde se indiza, información sobre acceso aberto, prezo de artigos, etc.
• QOAM. Quality Open Access Market: plataforma que recolle puntuacións, información e comentarios de revistas do persoal investigador que colabora con esta rede.
• Think Check Submit:  axuda ao persoal investigador a identificar revistas fiables nas que publicar. É unha listaxe de comprobación (checklist) que os/as investigadores/as poden empregar para controlar se a revista que elixiu é confiable.

4. Revisar as características das revistas seleccionadas

• Contido e cobertura
• ​Audiencia
• Idioma
• ​Tempo de espera para a publicación e frecuencia
• Factor de impacto (FI) do Journal Citation Reports, o SJR do Scimago Journal Rank , cuartil e posto dentro da categoría temática, número de citas por documento e número de citas do último ano da revista, índice h...

As revistas depredadoras buscan obter beneficios económicos a través do engano. Segundo Jeffrey Beall , «estos editores son depredadores porque su objetivo no es promover, preservar y difundir el conocimiento; al contrario, su objetivo es explotar el “pago por el autor”, un modelo de acceso abierto, en beneficio propio». Trátase dun compendio de malas prácticas editoriais que buscan captar a investigadores/as ofrecéndolles publicar rápidamente, con requisitos simples de cumprir. Entre as características deste tipo de publicacións están:

• dubidoso proceso editorial e sen revisión por pares
• tempos de publicación moi curtos
• pago de taxas por parte do autor
• títulos con termos parecidos aos de revistas prestixiosas
• a súa xuventude. Xorden por mor do abaratamento dos custos das revistas 100% dixitais
• en moitos casos, edítanse en países da periferia científica
• como non se indexan nas bases de datos, calculan os seus propios indicadores de impacto
• teñen unha política agresiva para captar os/as investigadores/as, mediante envío personalizado de correos

Na seguinte ligazón ofrécese unha listaxe de potenciais editores académicos de acceso aberto depredadores:

• Listaxe Beall