Débese planificar coidadosamente cal é a mellor maneira de estruturar e xerarquizar os cartafoles para facilitar a localización dos ficheiros e as súas versións. A necesidade de manter unha estrutura ordenada é aínda maior cando se traballa en colaboración,
No exemplo, sepáranse os arquivos de datos e os de documentación. Nun segundo nivel organízanse por tipo de datos (texto, imaxes, son...), actividades de investigación (entrevistas, enquisas,...) e tipo de documentación (publicacións, metodoloxía,...).
Imaxen tomada da páxina web do UK Data Service
O nome do arquivo é o seu principal identificador. Un bo nome de arquivo debe proporcionar claves útiles sobre o contido, o estado e a versión, identificalo de maneira unívoca e axudar á súa clasificación e ordenación.
Cando se investiga en colaboración, é esencial reflectir no nome do arquivo os cambios e edicións.
Pódense considerar os seguintes elementos: versión, data de creación, nome do creador, descrición do contido, nome do equipo / departamento de investigación asociado cos datos, data de publicación, número de proxecto...
![]() |
Adóitanse sinalar como boas prácticas:
|
É importante establecer unha estratexia para controlar as versións dun ficheiro, xa que co paso do tempo pode ser difícil localizar a versión correcta ou lembrar en que difiren as distintas versións.
Haberá que ter en conta se os arquivos son utilizados por un único usuario ou por varios, nun ou varios dispositivos e o seu sincronización.
É importante decidir cantas e que versións conservar, por canto tempo e como organizalas
A versión dun arquivo pódese identificar a través de:
|
O control de versión pódese manter a través de:
|
Dado que a información dixital pódese copiar ou alterar facilmente, é importante poder demostrar a autenticidade dos datos e previr os accesos non autorizados que poden conducir a cambios non autorizados
Universidade da Coruña. Servizo de Biblioteca Universitaria. Campus de Elviña, Edificio Xoana Capdevielle, 15071, A Coruña. infoguías.bib@udc.es